De Covid-19-crisis ontstond in Wuhan, de wereldhoofdstad van de autosector, en deed al snel alle productielijnen in Azië, Europa en de Verenigde Staten volledig stilvallen.
Tegelijk moest ook de sector van de garages en carrosseriebedrijven noodgedwongen een pauze inlassen. Een nauw contact met de klanten is typisch voor deze sector bij het afleveren/overnemen van voertuigen. Een voertuiginterieur is immers klein en bij uitstek een broeihaard voor allerlei virussen en bacteriën.
De “merken” hebben zichzelf in een situatie van ernstige stress en hoogspanning gemanoeuvreerd. Dat bleek uit de snelheid waarmee de activiteiten konden/moesten worden hervat en de grote druk die de werkgeversvertegenwoordigers uitoefenden om akkoorden voor goede praktijken af te sluiten met de sociale partners.
In de autosector, die als eerste “just-in-time” begon te werken, is de druk nu zo hoog opgelopen, dat hij op een karikatuur van zichzelf begint te lijken.
Wie had nog maar een paar maanden geleden het faillissement van Hertz durven voorspellen? Wie kon zich voorstellen dat leasingbedrijven onvoldoende plaats voor al hun onverhuurde auto’s zouden hebben? Wie kon zich inbeelden dat concessiehouders zo sterk aan de invoerders gebonden zijn inzake betalingstermijnen, voorraadrotatie of leveringen?
De werkgevers in de sector waren ten einde raad, als gevangenen van een systeem dat alleen maar functioneert als het tot het uiterste wordt gedreven!
Nul voorraden, geen enkele modulariteit van de beschikbare plaats, geen enkele manoeuvreerruimte. Wij brengen hier hulde aan het lef van de werknemers in deze sector. Zij waren bereid om snel weer aan de slag te gaan, om te vermijden dat het hele mechanisme vast zou lopen.
Wij brengen ook hulde aan de snelheid waarmee de werknemersvertegenwoordigers zich hebben georganiseerd en aan de energie waarmee zij de campagne “een vaccin tegen de sociale crisis” hebben opgezet.
Ten slotte bewonderen wij hen ook voor hun scherpzinnigheid: zij beseffen dat Covid-19 geen alibi mag zijn voor herstructureringen en maatregelen die zwaar wegen op hun toekomst en die van hun gezin. Kwaliteitsvolle en stabiele banen zijn voor hen een absolute prioriteit.
Zij eisen op heel korte termijn heldere maatregelen inzake:
- arbeidsduurverkorting;
- trajecten voor permanente opleiding;
- aanpassingen voor een zacht loopbaaneinde;
- naleving van alle maatregelen om veilig te werken in de huidige omstandigheden;
- herwaardering van functies en lonen.
Heel binnenkort vinden verschillende bewustmakings- en informatieacties plaats in de betrokken bedrijven.
Samen sterk!